Mensen gelukkig maken met een bijzonder portret is het mooiste

Soms krijg je een kadootje je kant uit geschoven. Dit was er zo één voor mij. Ik kreeg de eer om een houten portret te maken voor jarige R. van zijn 45 jaar geleden overleden vader. Dat ik van tevoren al het volste vertrouwen kreeg vond ik een bijzonder geschenk. Maar ook nadat het portret van Ton gereed was voelde ik me verrast. De opdrachtgever kreeg tranen in de ogen toen ze het portret voor het eerst zag, zó mooi vond ze het. Maar de jarige zoon zelf was ook enorm blij. En niet alleen leek het portret op de weinige foto’s die er van vader Ton zijn, het bleek ook nog eens op zoon R. zelf te lijken. De blijdschap was mooi en oprecht. Voor mij is het een kado om aan zo’n portret te mogen werken. Daar is wat mij betreft bijna geen prijskaartje aan te hangen. Op zo’n moment houd ik wel bijzonder veel van mijn werk.   


Om meer te weten te komen over 'Ton' klik je hier.