Gezien: overkill aan Picasso’s in het Museo Picasso Barcelona

Tijdens mijn verblijf in Barcelona deze week wilde ik graag het Picasso Museum bezoeken, een enorm museum met een gigantische hoeveelheid werken uit alle stijlperiodes van Pablo Picasso. Hoewel ik van grafisch sterk werk houd moest ik hier toch wel even schakelen in mijn hoofd; het overgrote deel van het hier geëxposeerde werk is kubistisch, abstract en surrealistisch en niet mijn smaak. Ik vind zijn realistische werk uit zijn beginperiode, en zijn blauwe en roze fase nu eenmaal toch het mooist. Wij liepen dus in een flink tempo door het museum heen, en door de overkill aan werk hebben we zelfs op een gegeven ogenblik een stuk overgeslagen. Een beetje vervreemd en behoorlijk aangedaan van wat ik allemaal had gezien verliet ik het museum. Dat blijkt ook wel want ik heb er maar een paar foto’s gemaakt. Wat vond ik het mooiste werk dat ik in al die zalen had gezien? Dit publieksvriendelijke portret van een Parijse dame van lichte zeden uit 1901, genaamd ‘Margot’ in divisionistische stijl vanwege de bijna expressionistische kleuren, de dikke zwarte lijnen en haar indringende blik. Eigenlijk meer een Van Gogh dan een Picasso. Maar dat is niet zo vreemd gezien het feit dat toen hij dit werk schilderde Van Gogh en Picasso met elkaar optrokken.