Eerder werk en een nieuw begin
In mijn allereerste blogbericht wil ik het over eerder werk hebben. Ik heb door de jaren heen ongeveer 30 meubels een nieuw leven gegeven of gecreëerd. Ik werk al vanaf 2002 ‘met mijn handen’, alleen deed ik dit niet meteen professioneel (pas vanaf 2010) en ik fotografeerde ook niet al mijn werk. En het is ook veel van het zelfde. Ik laat in dit bericht daarom alleen mijn laatste werk zien, een buikkastje met decoratie-schilderwerk, en om wat meer eerder werk te zien kan je hier klikken. Als er na het krabben geen mooi houtwerk te voorschijn komt dan sla ik aan het schilderen. En dat was vaak het geval want de meeste gevonden meubels stonden op straat in de regen te verpieteren. Mijn stijl is heldere kleuren met grafische motieven die passen bij de stijl / leeftijd van het meubel. Vooral de natuurmotieven, dus vogels, vissen en planten, werken fantastisch op meubels. En dat gebeurde dus ook met dit buikkastje dat ik vond aan het Amsterdam Rijnkanaal. Het kreeg een herderstasje van acryl verf.
Eerder werk is ook nog eens een rekbaar begrip in mijn geval. Ik heb namelijk heel veel soorten eerder werk gehad: 4 jaar schilderwerk en houtreparatieklussen, 7 jaar thuis met een chronisch zieke zoon, 5 jaar office manager / secretaresse en 7 jaar onderzoeks- en beleidsmedewerker. Een curriculum vitae dat dus alle kanten uit schiet.
Maar ik heb altijd gecreëerd. Als jong meisje leerde mijn vader mij al timmeren, en mijn moeder leerde mij naaien. Mijn eerste recycling project deed ik toen ik zo’n 11 jaar oud was. Ik sloopte de poten onder mijn kaptafeltje uit, zette het op de grond, en gaf het een bruine jaren 70 tint en nieuwe greepjes. Aanvankelijk wilde ik ook naar de Academie voor Industriële vormgeving, maar ik belandde op de universiteit. Door allerlei ontwikkelingen ben ik uiteindelijk in 2010 een eigen bedrijf begonnen in schilderwerk en reparatieklussen. Ik werkte als huisschilder en, wanneer ik geen klussen had, beschilderde ik meubels op de meest kunstzinnige manier om ze daarna te verkopen.
Helaas bleek vorig jaar dat ik niet gebouwd ben voor dergelijk zwaar werk; ik had mijn schouders in een rap tempo gesloopt. Het revalidatieproces duurde maar liefst 12 maanden en eigenlijk nog langer. De ernst ervan heeft me nu doen besluiten om geen zware klussen meer aan te nemen, alleen nog lichte reparaties, kleinere constructies en kunstzinnig decoratief schilderwerk. Ik stop niet hoor, maar ik begin opnieuw. Nieuwe producten maken waarin hergebruik van materiaal bovenaan staat, en nieuwe klanten trekken die dat waarderen en hier specifiek naar op zoek zijn. Ik heb er zin in!