Nieuws
Reclame op Funda
De fotograaf van de makelaar keek bij binnenkomst vast zijn ogen uit, want ons interieur is een gezellige, organisch ontstane potpourri van stijlen uit de periode 1959 – 2009. Dus niet minimalistisch, super gestyled, onpersoonlijk en ongelofelijk saai, d.w.z. de generieke vtwonenstijl die je overal op Funda-foto’s terug ziet. Tja, ik kan wel tegendraads zijn, maar ik zal toch enigszins met de meerderheid mee moeten doen om huizenkopers op Funda naar ons te lokken. En dus heb ik dagen lang oude huisraad en dozen opgeruimd, en spulletjes even weggehaald voor ‘mooiere’ foto’s. En, omdat er geen persoonlijke details in beeld mochten, heb ik de muren van mijn slaapkamer leeggehaald om ook daar een stel houten portretten te hangen. Een huis verkopen is een enorm gedoe, maar ik heb bijkomstig wel heel fraai gratis reclame voor mijn kleine bedrijf.
Even geen ruimte in mijn hoofd voor houtkunst
Misschien had je al gemerkt dat er de laatste tijd nauwelijks nieuw werk uit mijn handen komt. Tja, dat klopt dus. Ik heb een kast vol met hout, en altijd ideeën genoeg, maar de afgelopen twee maanden geen enkele zin om iets moois te gaan maken. Misschien komt het door de vele regen in het afgelopen voorjaar die maakte dat ik niet buiten zagen en schuren kon? Misschien komt het door mijn gekneusde pols? Misschien komt het door mijn focus die momenteel ergens anders ligt, namelijk bij mijn nieuwbouwhuis? Want ik ben wèl bezig met het inrichten daarvan. Ik doe allerlei kleinere projectjes zoals enkele schilderij- en fotolijsten kunstzinnig bewerken, een oud oranje led-lampje herstellen, retro pannenlappen in de leuke seventies kleuren haken, of het in elkaar flansen van een paar nieuwe bankkussens. Daarnaast ben ik begonnen met mijn huis al hier en daar op te schilderen en verkoop-klaar te maken, dat wil zeggen het uitwissen van de evidente sporen van 30 jaar hier wonen.
Mijn hoofd staat dus kennelijk helemaal niet naar het maken van nieuwe houten kunstobjecten, het zit propvol met andere, meer op de nabije toekomst gerichtere dingen. Misschien ligt de oorzaak uiteindelijk wel bij het feit dat ik altijd objecten maak die ik zelf ook in mijn eigen huis zou willen hangen of neerzetten, en momenteel ben ik al in een soort ‘afscheid van het oude huis/ op weg naar het nieuwe huis’-fase. Eén ding weet ik in ieder geval wèl zeker; die broodnodige inspiratie en motivatie komen vanzelf weer terug, omdat ik het creëren van mooie dingen nu eenmaal niet laten kan.
Ben en blijf kunstenaar/ houtbewerker (in deeltijd)
Al jarenlang werk ik ‘met mijn houtjes’ in deeltijd. Het andere deel van mijn tijd was ik met onze Ierse setter buiten op pad en in de natuur. Maar nu ze er niet meer is heb ik meer ‘lege’ vrije tijd die ik niet in mijn houtjes wil steken. Want mijn inimini werkplaats is te klein-, mijn opslag voor gereed werk en de omvang van mijn klantenkring zijn dat ook-, en mijn voorraad gevonden hout is te instabiel voor veel meer productie dan dat ik nu creëer. En het is ook niet zo best voor mijn longen om full time met mijn gezicht 10cm boven mijn decoupeerzaag te hangen en houtstof / oplosmiddelen in te ademen. Aan de andere kant wil ik ook niet elke dag urenlange wandelingen in het bos in mijn eentje maken, en een nieuw settertje is nog helemaal niet aan de orde. Dus ik heb een hele nieuwe mooie zinvolle weg ingeslagen; ik ga voorlopig een paar diensten p.w. werken in de Stadshospice maar ik blijf natuurlijk deeltijds kunstenaar.
Er komt een grotere werkplaats, maar ik moet nog wel zo’n 21 mnd wachten
Een kleinere houtwerkplaats dan de mijne zal je in Utrecht niet snel vinden. Hij is piepklein, slim opgebouwd en goed georganiseerd, maar met enkelsteens muren is er in de winterperiode nauwelijks te werken. Voor ‘schonere’ werkzaamheden heb ik dan ook een deel van mijn woonkamer als atelier ingericht. Mijn opslag is deels in Hilversum, en nog een vierkante meter op mijn zolder. Dus je begrijpt vast wel dat méér en drogere ruimte mijn allergrootste wens op werkgebied is.
En als er geen gekke dingen of rampen tussenkomen gaat mijn wens over plusminus 21 maanden uitkomen. Wij hebben een tijd geleden een nieuwbouwhuis gekocht dat dan gereed zal zijn. We waren lang in het ongewisse maar weten nu dat de bouw over 9 maanden gaat beginnen. De garage gaat ingericht worden als mijn werkplaats. Vrienden vroegen mij of ik al uitkeek naar een nieuwe keuken. Nou nee dus, die kan me echt niet schelen. Maar mijn werkplaats, die wel dus. Joehoe! Ik heb daar zo’n zin in, zit nu al plannen te maken voor de inrichting.
Voordeel #1: Dan hoef ik niet steeds alles consequent op te ruimen.😃
#2: Dan heb ik geen last meer van vochtige lucht en ben ik zelfs helemaal onafhankelijk van het weer.😃
#3: Dan kan ik makkelijker groter werk maken en hoef ik daarvoor niet speciaal iets te huren.😃
#4: Dan hoef niet zo te schipperen met de ruimte en kan ik meer gereedschappen kopen.😃
#5: Dan kan ik in mijn werkplaats een ‘open atelier’ organiseren.😃
Helene, Mata H en Josephine B stonden al klaar om te emigreren maar het bleek ‘an international art scam’
Ene kunstenaar genaamd Charles uit San Fransisco wilde zijn vrouw een prachtig kado voor een huwelijksjubileum geven, en benaderde mij om 3 wandobjecten te kopen. En er was veel haast bij want het feest was al snel. Ik checkte wat van zijn gegevens en zijn website, die zagen er prima uit, dus ik ging er op in. Na een paar dagen wat heen en weer e-mailen kwamen we tot een overeenkomst. Maar in plaats van Fedex stelde de koper een internationaal vrachtbedrijf voor dat sneller maar wel 10 keer duurder was. Ik werd vervolgens gevraagd om die peperdure vrachtvervoerder alvast voor te schieten want zijn betaling zou te laat op mijn bankrekening komen te staan. Op dat moment gingen bij mij de alarmbellen luid rinkelen.
Dit is een hele gewiekste vorm van oplichting. Het is ook identiteitsfraude; die e-mails kwamen niet van de echte Charles, die inmiddels stevig baalt dat in zijn naam collega-kunstenaars worden opgelicht. En als ik het niet eerder had doorzien waren mijn werken zelfs door die zogenaamde vrachtvervoerder opgehaald en was ik ze ook nog eens kwijt geweest. Ik had gelukkig de werken alleen maar ingepakt en klaargezet. Payment in advance, are you kidding??!!
Time out voor nieuwe productfoto’s en mijn website
Jan van Z: “Je was een goede kanshebber, maar dat haar ….. “
Stiekem vond ik het hartstikke leuk om bij de officiële onthulling van het burgemeestersportret (gemaakt door Nico Heilijgers) vandaag onze voormalige burgemeester persoonlijk te hebben mogen ontmoeten. Voor elke deelnemer aan de ontwerpwedstrijd was wat spreektijd met hem ingeroosterd. Aimabele man die geïnteresseerd leek in hoe / waarom ik voor hout en deze contourlijnen kies. Van Zanen meldde me overigens dat ik een goede kans op het mogen maken van het definitieve portret had gehad. “Heel verfrissend uniek portret. Een goede tweede”, zei hij, maar hij was afgeknapt op de vorm en kleur van zijn houten kapsel.
Hoe hilarisch! Ik had eerder verwacht dat hij al die rimpels niet flatteus genoeg zou hebben gevonden.
Ontwerpschets voor houten portret ‘Jan van Z’ naar wedstrijd
De gemeente Utrecht wil voormalig burgemeester Jan van Zanen volgens traditie laten portretteren en heeft daarvoor een ontwerpwedstrijd uitgeschreven. Ik ga een inzending insturen, te weten een ontwerpschets voor een portret van Jan van Zanen in gerecycled hout. De schets laat alle vlakjes en zaagsnedes zien die ik zal maken -als ik win. Best een lastig portret om te maken in hout want de man heeft weinig contrast in zijn uiterlijk en behalve een vierkante kaak, een humoristische trek om de mond en borstelige driehoekige hoge wenkbrauwen ook geen specifieke kenmerken waar ik iets mee kon doen, dus ik heb hem veel lijntjes en rimpels gegeven. De hele gevestigde kunstorde dingt natuurlijk mee dus mijn kansen liggen niet hoog maar meedoen is al leuk…….
Update 23/11 : Inmiddels heeft de jury uit de 49 inzendingen een winnaar gekozen. Helaas gaat de opdracht voor het definitieve portret niet naar mij.
Nieuw uiterlijk
Wijze woorden van een adviseur: “Your website is your best friend when you're not around”. Dat is helemaal waar, maar die van mij leek helaas nergens op. Het was een onoverzichtelijke Tumblr blog zonder enig structuur. Maar ná tig uren knoeien met WordPress, en flink wat van frustratie uitgetrokken haren, lijkt ie gelukkig nu wèl ergens op. Het uiterlijk is helemaal vernieuwd. Ik ben er blij mee en zelfs trots op. Kijk gerust eens rond en geniet van mijn werk! Niet alles staat erop, maar wel véél.
Wandobjecten te koop bij circulair warenhuis Courage!
Drie fantasieportretten van gesloopte meubelen hangen de komende 2 maanden in het nieuwe pop up warenhuis genaamd Courage!. Het warenhuis is gevestigd in een voormalige conciërge woning, en is zelf al de moeite waard om te bekijken. In het hele pand is duurzaam en circulair werk te zien/koop van lokale makers. Ik noem even de kleding van Indigo Ravens, sieraden van Colette van Essen, vloerkleden en wanddecoratie van Studio Wae, tassen gemaakt van oude banners, servies en sanitair van Esther Derkx, mijn wandobjecten, maar er is nog veel meer.
De locatie is Vondellaan 72, Utrecht.
Openingstijden zijn woensdag tot en met zaterdag 11.00 – 18.00 uur